Scientology wordt over de hele wereld als religie geaccepteerd. Sinds de oprichting van de eerste Scientology Kerk in 1954 is de religie uitgegroeid tot miljoenen leden wereldwijd. Scientologen beoefenen hun religie in vrijwel elk land ter wereld.
Overal waar formele kerkelijke bedieningen zijn gevestigd, streeft de kerk ernaar zich te registreren als een of andere vorm van non-profitorganisatie met religieuze doeleinden, volgens de wetten van dat land, met uitzondering van landen waar een dergelijke registratie niet mogelijk is. De rechtsstelsels van elk land verschillen vaak aanzienlijk. Sommige hebben officiële registers van religies waar alle groepen verplicht zijn zich te registreren en aan bepaalde criteria te voldoen. Anderen zijn de tegenovergestelde mening toegedaan en verbieden specifiek het bijhouden van officiële lijsten van geaccepteerde religies, aangezien dit geen zaak is die onder de jurisdictie van de staat valt. Regeringen en rechtbanken van veel landen erkennen het religieuze karakter van Scientology.
In enkele landen was de Kerk gedwongen om te procederen inzake haar religiositeit, ofwel om deze te bevestigen, of in antwoord op ongegronde criminele aanklachten. Onvermijdelijk heeft de Kerk in deze gevallen gezegevierd en is haar bonafide religieuze karakter ontegenzeglijk erkend.
Scientology is een echte en unieke, eigentijdse religie – de enige grote religie die in de twintigste eeuw naar voren is gekomen. De belangrijkste internationale religieuze erkenningen van de Scientology Kerk worden hieronder beschreven.
In 1983 kreeg Scientology religieuze erkenning in Australië.
Een belangrijke mijlpaal in de geschiedenis van Scientology, omdat het Hooggerechtshof van Australië tijdens deze zaak tevens de definitie van religie forhttps://www.scientologykerk.nl/australie/muleerde, die daarna door vele andere landen werd overgenomen.
Lees hier het hele verhaal.
In 2013 kreeg Scientology religieuze erkenning in het Verenigd Koninkrijk
Op 11 december 2013 deed het Hooggerechtshof van het Verenigd Koninkrijk een unanieme, historische uitspraak en verklaarde dat de Kapel van de Londense Kerk erkend moest worden als een plaats voor religieuze eredienst onder de Engelse wet.
Dit besluit van de hoogste rechtbank in het Verenigd Koninkrijk dat ontegenzeglijk de religieuze oprechtheid van Scientology erkent, betekent dat Engelse scientologen nu wettelijk hun huwelijk kunnen voltrekken voor familie en vrienden in een religieuze Scientology huwelijksceremonie die gehouden wordt in de Kapel van de Londense Kerk.
Het besluit van het Hooggerechtshof omhelst de principes van gelijkheid en non-discriminatie in religieuze kwesties. De beslissing zorgt ervoor dat de Scientology Kerk en scientologen in het Verenigd Koninkrijk niet anders worden behandeld dan andere religies en hun parochianen en dat ze dezelfde rechten hebben.
In maart 2016 werd door de Rechtbank van Brussel een 20 jaar slepende zaak tegen de Scientology kerk in Belgie in het voordeel van Scientology beslist.
De zaak werd door de rechters niet ontvankelijk verklaard en alle beschuldigingen werden geheel verworpen.
De aanleiding was de “anti-sekte” hysterie van de jaren ’90 in Frankrijk en België.
In 1997 publiceerde de Belgische regering een 670 pagina’s tellend Rapport van de Belgische Parlementaire Commissie waarmee 189 religieuze organisaties, waaronder bahai’s, boeddhisten, scientologen, zevende-dags adventisten, mormonen, amish en leden van pinkstergemeenten zonder enige vorm van onderzoek werden gestigmatiseerd door deze foutief als “gevaarlijke sekten” te labelen.
Niet lang nadat een “Sekten Rapport” van de Belgische Parlementaire Commissie werd gepubliceerd, startte een Belgische openbare aanklager een onderzoek naar de Scientology gemeenschap te Brussel, waarbij werd geprobeerd de leerstellingen en geloofsovertuigingen te criminaliseren. Bijna twee decennia lang werden de beklaagden door de openbare aanklager en de media zonder voor de rechter te verschijnen als “schuldigen” betiteld, waardoor ze in hun leefomgeving werden gestigmatiseerd. De betreffende parlementaire onderzoekscommissie werkte achter gesloten deuren en met anonieme getuigen.
Lees hier het hele verhaal.