Scientology vs. Psychiatrie

1950: Publicatie van “Dianetics” en Eerste Kritiek van de Medische Gemeenschap

In 1950 publiceerde L. Ron Hubbard het boek Dianetics: The Modern Science of Mental Health. In dit boek introduceerde hij het concept van de “reactieve geest” en stelde hij voor dat veel psychische problemen konden worden opgelost zonder de noodzaak van traditionele psychiatrische interventies, zoals medicijnen en elektroshocktherapie. De publicatie leidde tot kritiek vanuit de medische en psychiatrische gemeenschap, die Dianetics beschouwde als een bedreiging voor hun gevestigde praktijken.

1950s: Vroege Confrontaties en Onderzoeken door Medische Organisaties

Na de publicatie van Dianetics, begonnen verschillende medische en psychiatrische organisaties, zoals de American Medical Association (AMA) en de American Psychiatric Association (APA), kritische standpunten in te nemen tegen Hubbard en zijn aanhangers. Zij beschuldigden Dianetics van het bevorderen van ongefundeerde en potentieel gevaarlijke behandelingen. Rond 1950 stuurde Hubbard zijn bevindingen naar de AMA en APA in de overtuiging dat Dianetics een waardevolle aanvulling kon zijn op hun behandelingsmethoden. In plaats van openheid te tonen, reageerden deze organisaties met vijandigheid en beschuldigingen.

1960s: Groeiende Vijandigheid en de Oprichting van CCHR

Met de oprichting van de Church of Scientology in de jaren 1950, namen de conflicten met de psychiatrische gemeenschap toe. Deze gemeenschap zag in Scientology een groeiende beweging die kritiek uitte op hun methoden en beweerde alternatieven te bieden voor traditionele psychiatrische behandelingen. In reactie daarop begonnen medische en psychiatrische organisaties hun invloed te gebruiken om de activiteiten van Scientology te beperken.

In 1969 richtte Scientology samen met Dr. Thomas Szasz, een prominent criticus van de psychiatrie, de Citizens Commission on Human Rights (CCHR) op. De CCHR was bedoeld om psychiatrische misstanden aan de kaak te stellen en mensenrechten te beschermen tegen onvrijwillige en schadelijke psychiatrische praktijken zoals lobotomieën, elektroshocktherapie, en het toedienen van psychotrope medicijnen zonder geïnformeerde toestemming.

1960s-1970s: Pogingen van de Psychiatrie om Scientology te Stoppen

Gedurende de jaren 1960 en 1970 werden verschillende pogingen ondernomen door de psychiatrische gemeenschap om Scientology in diskrediet te brengen en hun activiteiten te stoppen. Deze pogingen omvatten:

  • Negatieve publicaties en rapporten: De psychiatrische gemeenschap publiceerde negatieve rapporten en artikelen over Scientology, vaak gebaseerd op anekdotisch bewijs of ongegronde beschuldigingen. Bijvoorbeeld, de Britse Minister van Volksgezondheid, Kenneth Robinson, gebruikte het Anderson Onderzoek uit Australië om een “heksenjacht” te rechtvaardigen tegen Scientology in het Verenigd Koninkrijk.
  • Lobbyen voor juridische beperkingen: Er werd gelobbyd bij overheden om Scientology te verbieden of strikte beperkingen op te leggen aan hun activiteiten. Dit omvatte pogingen om hun belastingvrije status in twijfel te trekken en hen aan te klagen voor vermeende illegale activiteiten.
  • Gebruik van overheidsinstanties voor invallen: In 1963 werd op last van de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) een inval gedaan in een vestiging van Scientology in Washington. Deze actie werd door de psychiatrische gemeenschap en medische instellingen ondersteund als een manier om Scientology te intimideren en hun geloofwaardigheid te ondermijnen. De inval leverde echter geen bewijs van illegale activiteiten op en werd later als onwettig verklaard.

1970s: Campagnes tegen Gedwongen Psychiatrische Behandelingen

In de jaren 1970 begon CCHR grootschalige campagnes tegen gedwongen psychiatrische behandelingen, zoals elektroshocktherapie en psychochirurgie, die zij als mensenrechtenschendingen beschouwden. Deze campagnes omvatten publieke bewustwording, juridische procedures en lobbyen bij beleidsmakers. CCHR documenteerde tal van gevallen van misbruik en werkte samen met slachtoffers en hun families om gerechtigheid te zoeken.

1980s: Internationale Uitbreiding en Hervormingscampagnes

Gedurende de jaren 1980 breidde CCHR zijn activiteiten internationaal uit, waarbij het pleitte voor hervormingen in psychiatrische praktijken over de hele wereld. De organisatie richtte zich op het beëindigen van gedwongen opnames en behandelingen en bevorderde het recht van individuen om zelf te beslissen over hun geestelijke gezondheidszorg. Tegelijkertijd bleef de psychiatrische gemeenschap druk uitoefenen op regeringen om de groei en invloed van Scientology te beperken, vaak door gebruik te maken van hun wetenschappelijke en medische status om twijfel te zaaien over de legitimiteit van Scientology.

1990s: Grotere Impact en Hervormingen in de Psychiatrie

In de jaren 1990 begon CCHR een grotere invloed uit te oefenen op internationale psychiatrische praktijken. Hun campagnes tegen schadelijke psychiatrische procedures zoals elektroshocktherapie en gedwongen medicatie werden breder erkend, en verschillende landen namen maatregelen om dergelijke praktijken te beperken of te verbieden. Ondanks de weerstand van de psychiatrische gemeenschap bleef CCHR samenwerken met advocaten, activisten en beleidsmakers om mensenrechten in de geestelijke gezondheidszorg te beschermen.

2000s: Lobbyen bij Internationale Organisaties

In de jaren 2000 verschoof de focus van CCHR naar de internationale arena. De organisatie werkte samen met andere mensenrechtenorganisaties en lobbyde bij internationale instanties zoals de Verenigde Naties (VN) en de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) om wereldwijd beleid en richtlijnen te hervormen. Deze inspanningen waren gericht op het uitbannen van gedwongen psychiatrische praktijken en het bevorderen van de rechten van patiënten wereldwijd.

2010s: Succesvolle Campagnes en Beleidshervormingen

In de jaren 2010 behaalde CCHR verdere successen met hun campagnes tegen gedwongen psychiatrische behandelingen. Ze werkten nauw samen met internationale organisaties om beleidslijnen te ontwikkelen die gedwongen opnames en behandelingen verboden. Deze jaren markeerden een toenemende erkenning van mensenrechten in de geestelijke gezondheidszorg en de noodzaak om patiënten te beschermen tegen schadelijke en onethische praktijken. De psychiatrische gemeenschap bleef echter proberen om de invloed van Scientology en CCHR te ondermijnen door hun activisme af te schilderen als extremistisch en ongegrond.

2023: Belangrijke Overwinningen bij de WHO en de VN

In 2023 behaalde CCHR een belangrijke overwinning toen de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) en het Bureau van de Hoge Commissaris voor de Mensenrechten van de Verenigde Naties definitieve richtlijnen publiceerden over “Geestelijke Gezondheid, Mensenrechten en Wetgeving”. Deze richtlijnen veroordeelden onvrijwillige opname, het gebruik van dwang- en isolatiemaatregelen, en gedwongen “behandelingen”, inclusief elektroshocktherapie. De WHO en de VN committeerden zich aan een “nul”-tolerantiebeleid ten aanzien van dwangmatige psychiatrische praktijken en riepen alle regeringen op om hetzelfde te doen. Deze richtlijnen omvatten:

  • Verbod op onvrijwillige maatregelen: Wetgeving moet alle vormen van onvrijwillige behandeling duidelijk verbieden.
  • Recht op bescherming tegen foltering en mishandeling: Dwangpraktijken in de geestelijke gezondheidszorg schenden het recht op bescherming tegen foltering of wrede, onmenselijke en vernederende behandeling.
  • Verbod op schadelijke behandelingen: Er mogen geen behandelingen worden uitgevoerd zoals diepe slaaptherapie, insulinecoma-therapie, psychochirurgie, en andere verboden operaties of behandelingen.
  • Recht om behandeling te weigeren: Patiënten moeten het recht hebben om behandelingen te weigeren en alternatieve medische hulp te kiezen.
  • Bescherming van kinderen tegen elektroshock: Elektroshock moet verboden worden voor kinderen vanwege de schade die het aanricht aan de hersenen.
  • Verantwoordelijkheid en verantwoording: Wetgeving moet zorgen voor verantwoordelijkheid voor overtredingen van deze wetten, inclusief burgerlijke, administratieve of strafrechtelijke sancties en compensatie voor slachtoffers.

Bekijk hier het officiele document van The World Health Organization

Conclusie

Vanaf de publicatie van Dianetics in 1950 tot de recente beleidswijzigingen bij internationale organisaties, is de relatie tussen Scientology en de psychiatrie gekenmerkt door intense confrontaties en campagnes voor hervormingen. Ondanks de vele pogingen van de psychiatrische gemeenschap om Scientology te stoppen en in diskrediet te brengen, zijn er door de inspanningen van Scientology en de CCHR belangrijke hervormingen doorgevoerd en is de bewustwording over mensenrechten in de psychiatrie wereldwijd toegenomen. CCHR blijft zich inzetten voor de bescherming van individuen tegen misbruik in de psychiatrie en voor ethische en mensgerichte benaderingen in de geestelijke gezondheidszorg.

Bekijk hier de CCHR documentaires: